انتخابات خارجی ها

این هوای ابری که هر روز بارون میاد حس پائیز رو داره. اگر فقط یک روز، فقط یک روز آفتابی می شد تا من بتونم لباس ها رو پهن کنم خوب می شد.

یک شنبه دوتایی رفتیم رای دادیم.

7 نفر کاندید بودند که باید از بینشون 4 نفر رو انتخاب می کردیم برای اداره اتباع خارجی شهرداری بود. اونهایی هم که پای صندوق بودند افراد شهرداری در واحد تمدید ویزا و مهاجران بودند. ما به خاطر این که خانوم "ش" رای بیاره رفتیم.( می دونید که رای ما بسیار مهم و ارزشمنده) حوزه رای هم یک مدرسه خیلی بزرگ بود.

حیاط مدرسه


ساختمان کلاس ها

اسم همه خارجی های شهر رو توی یک دفتر بزرگ داشتند و با پاسپورت و یا کارت رائی که برات پست کرده بودند می تونستی رای بدی.

 شنبه عصر هم رفتیم میدون اصلی شهر تا ببینیم این بزرگترین شوهای خیابانی که می گن چیه. توی روزنامه نوشته بود که 500 برنامه خیابانی اجرا می شه. و گویا از همه اروپا برای نمایش هنرمندی هاشون میان این کشور. این برنامه در همه شهرها اجرا میشه. البته این برنامه در ابعاد مختلف در محله های متفاوت شهر هم زمان اجرا میشه.
میدون اصلی شلوغ بود. روی سن بزرگی که برپا کرده بودند یک گروه خواننده و نوازنده برنامه اجرا می کردند و مردمی که تجمع کرده بودند باهاشون همراهی می کردند. گویا گروه معروفی بود. گوشه و کنار میدون هم چادرهای مختلف برپا بود.
بساط فروشندگان نوشیدنی و ساندویچ و پیتزا گرم بود.
این چادر هم برای بچه های یک مسابقه آسان ترتیب داده بود و جایزه هم بلیط استخر می داد!

نیاز به تمرکز داشت تا گوی فلزی رو با کمک طناب های اطرافش به سوراخ هدف برسونی.
البته این گروه مسابقه شون رایگان بود چون از طرف شهرداری بودند. و بچه ها حتی کوچولو ها مرتب و بدون تو صف زدن منتظر بودند تا نوبتشون بشه.

این چادر هم تاتو برای نوجوانان و نقاشی صورت برای بچه ها و انواع بافت مو انجام می داد. البته با قیمت های بسیار مناسب!!

به چادر بادی اون دقت کنید

در اطراف هم چادر فروش صنایع دستی و جواهرات بدلی و این جور چیزها به راه بود.

من از این لوستر مارمولک چوبی خوشم اومده بود. هرچند که قیمت های اجناسش حدود 500 یورو بود.

یک سری لباس های هندی و تایلندی هم داشت.

انواع جواهرات صدفی و سنگ تزئینی و گردن آویز که خوب مشتری داشت.

من از این انگشترهای صدفی خوشم اومد

این هم تشک فنری بزرگ که روش ورجه ورجه می کردند. کلی هم مشتاق داشت. هم بچه ها هم آدم بزرگ ها. هر کس که نوبتش می شد با کش به ستون ها می بستندش تا بتونه خیلی بپره بالا وبعد هم برگرده رو تشک! (یه وقت انحرافی کف زمین فرود نیاد!)

فکر کنم که کار سختی هست.

این هم تاب مخصوص بچه ها

جلوی کلیسای سنت مارتین هم چند گروه برنامه اجرا می کردند. یک آقایی بود که هنرنمایی با
کلاه و گوی و حباب انجام می داد.

و 4 تا کلاه رو هم زمان روی سرش می داشت و تعویض می کرد

و با گوی هم حرکات ورزشی نرم انجام می داد!

جمعیت زیادی هم که بیشتر کودک بودند دورش نشسته بودند

چند تا گروه هم با حلقه ها و طناب های آتشین حرکات نمایشی انجام می دادند، که به علت شلوغی جمعیت ما فقط حلقه های آتش رو می دیدیم.

مردم از دیوار کلیسا و تیر چراغ روشنایی و دوچرخه هاشون بالا رفته بودند تا بتونند آتش بازی رو تماشا کنند. ما که نتونستیم از این حلقه انسانی عبور کنیم و نمایش رو ببینیم.

یک آقایی هم بود که عروسک خیمه شب بازی داشت و با اون برنامه اجرا می کرد. مردم هم با بچه هاشون اطرافش جمع شده بودند. گاهی هم عروسک ها رو بچه ها می داد تا باهاش کار کنند.
برداشت من اینه که این برنامه صرفا تفریحی بود و هدف خاصی رو دنبال نمی کرد. همین که مردم بیان و در خیابان ها با بچه هاشون مشغول باشند و بزرگترها هم همدیگر رو ببینند. همین که چند روز شهر شلوغ بشه و توی همه کوچه ها و خیابان ها خانواده ها یا نوجوان ها رو ببینی که دسته دسته حرکت می کنند شهر رو پویا می کنه.
به نظر من که بیشتر حاضران از قشر متوسط و پائین جامعه بودند. کلی قیافه های عجیب با موها و گوشواره های رنگی دیدیم.