هامبورگ1

خب از اول سفر با جزئیات بیشتر تعریف می کنم. ما 5شنبه شب رسیدیم. از اینجا باMitfahr رفتیم که سر فرصت تعریف می کنم که چی هست. فقط  اینو بگم که توی ماشین با یک پسر افغانی همسفر بودیم. خودش می گفت که توی کمپ مهاجران هست و برای مراسم ازدواج برادرش داره میره هامبورگ. انگلیسی با راننده حرف می زد و فارسی حرف زدنش خیلی بامزه بود.می گفت انگلیسی را در مکتب خوانده تازه برادرش که به گوشی ما زنگ می زد و با راننده هماهنگ می کرد که کجا برادرش رو پیاده اش کنه ما رو برای عروسی دعوت کرد!

عصر رسیدیم به مرکز شهر و از راهنمای توریست توی ایستگاه قطار هم نقشه گرفتیم و هم پرسیدیم که کجا سوار اتوبوس بشیم. اون راهنماهه تا گفتیم می خوایم بریم شرق دریاچه گفت می خواید برید مسجد؟

بعد که اومدیم توی خیابون و داشتیم دنبال ایستگاه اتوبوس شماره 6 می گشتیم. توی یک ایستگاه اتوبوس وایسادیم نمی دونستیم که باید اتوبوس رفت رو سوار بیم یا برگشت رو! از راننده اتوبوسی که توی ایستگاه توقف کرده بود و مسافر سوار می کرد به آلمانی پرسیدیم و طرف یک کم به آلمانی توضیح داد و وسطش یک دفعه گفت "نمی دونم کجاست!!". ما هم تعجب کردیم و اون هم که فهمید ما ایرانی هستیم رفت روی کانال فارسی

کلا میگن که ایرانی توی هامبورگ اگر زبان بلد نباشه گم نمیشه، چون هم وطن زیاد می بینه.

شب که رسیدیم مرکز اسلامی و وسایل مون رو جابه جا کردیم.(محل استقرارمون مرکز اسلامی بود) رفتیم به دعای کمیل که توی مرکز برگزار می شد. جاتون خالی خیلی صفا داشت بعد مدت ها شنیدن و خواندن دعای کمیل در یک مسجد و کنار بقیه. بعد از دعا و سخنرانی رفتیم برای شام. البته شام که اسمش نبود ولی نون و پنیر و سبزی و خیار و گوجه بود. طبقه همکف مسجد دو تا سالن غذاخوری داشت. بعد مدت ها نون بربری با سبزی خوردم. هامبورگ چون شهر بزرگیه و ایرانی زیاد داره هم نانوایی سنگک داره هم بربری و هم رستوران ایرانی. یک نفر هم خرما و حلوا خیرات کرده بود. بعد از شام هم رفتیم نماز(اذان ساعت 10:30 بود). آخی چه حس خوبی داشت توی مسجد نماز جماعت خوندن. بعد از نماز هم همه عجله داشتن که زود برن خونه . چون می گفتن که بعد از بازی آلمان و ایتالیا خیابون شلوغ میشه. بعد از شام یک گشتی کنار دریاچه زدیم. منطقه ییلاقی قشنگی بود با خانه های شیک و رو به دریاچه. پنجره های بزرگ مناسب این خونه هاست. چون هم آفتاب رو به خونه می بره و هم نیازی به پرده ندارند و دید قشنگی هم از دریاچه داشتن.

این گل یاس رو از ایران آوردن

بعد که برگشتیم به مرکز با پیرمرد ساکن اونجا صحبت کردیم. می گفت که 30 ساله خادم مسجده و از همسایه ها و روابط خوبشون با مرکز و برنامه هایی که برای عرب ها و پاکستانی ها و ترک ها داشتند می گفت. از این که امام جماعت ها و روسایی که اینجا برای تبلیغ میان و به زبان آلمانی آشنا نیستن ناراضی بود. می گفت ما اینجا مراجعه کننده و محقق زیاد داریم و برای شنونده جالب نیست که سوالش رو با واسطه و مترجم جواب بگیره.

نمای داخلی مسجد

صبح جمعه هم دوتایی رفتیم گردش در شهر. از قبل از شقایق اسم جاهای دیدنی شهر رو پرسیده بودیم و قدم زنون چند تایی ش رو دیدیم. اول رفتیم شهرداری قدیمی. همه شهرهای دنیا انگار شهرداری قدیمی شون جزء آثار دیدنی شهرهاشون هست!

جلوی شهرداری میز و صندلی و کافه بود.

میز و صندلی های جلوی شهرداری

ساختمان شهرداری