عید فطر مبارک

این هم  از اینترنت صحیح و سالم ما. بالاخره مودم جدید متصل شد و ایرادها برطرف و ما به دنیا وصل شدیم. عید فطر بر همه ی میهمانان رمضان مبارک. در دید و باز دیدها و دعاهای امروزتان یادی از ما هم بکنید.

برنامه ی افطار مسجد هم تمام شد و با یک کوله بار خاطره در ذهن ماندگار شد. عید فطر و عید قربان از اعیاد مهم ترکیه هست و چند روز تعطیلند و به دیدار یکدیگر می روند و برای ترک ها خیلی لذت بخش هست که این ایام درکشور خودشون و در کنار فامیل و خانواده باشند. هوای ماه رمضان هم گاهی به شدت گرم و گاهی بارانی بود و ما هر روز متناسب با هوا باید لباس های مناسب برای ارمیا برمی داشتیم. لباس های ترک ها به نظرم جالب بود. اکثر خانم ها بسته به نوع حجابشان لباس های طرح دار و کار شده و چین دار پوشیده بودند که در آلمان زیاد پیدا نمی شود و مشخص بود که از ترکیه است ولی مردها و بچه ها لباس های ساده و کم طرح آلمانی پوشیده بودند. بعد افطار هم بازار انواع نوشیدنی و بیسکوئیت و خوردنی داغ بود و ما باید دائم مراقب ارمیا بودیم که از رنگ بطری ها و بسته بندی های رنگارنگ خوردنی خوشش می امد و کاری نداشت که اینها مال کی است و می خواست آن را تصاحب کند. سر هر میزی که حاضر میشد مردم از روی علاثه بهش بیسکوئیت و پاستیل و شکلات و کاکائو می دادند و ارمیا که با طعم این خوراکی ها آشنا نیست همون جا یک گاز می زد و بقیه اش رو یا روی زمین می ریخت یا پس می داد.

اکثرمیزها در مسجد خانوادگی و دوستانه پر می شد و ما که دوست خاصی نداشتیم معمولا در میزهای وسط حیاط می نشستیم که جمع پناهنده ها و دانشجوها و مجردها بود. یک بار کنار سه تا آقا نشستیم که یکی شون گفت که در دانشگاه واحد زبان فارسی پاس کرده و چند تا کلمه ی فارسی بلد بود. یک بار دیگر کنار یک آقای ترک نشستیم که دو تا از دوستان آلبانی اش را به افطار مسجد دعوت کرده بود و با هم راجع به مسافت آلمان تا کوزوو و المان تا استانبول و طی آن با ماشین صحبت می کردند. موقع خوردن غذا هم آقای ترک به میهمانانش گفت که بهترین برنج را ایرانی ها می پزند. و آقای آلبانی تبار گفت که او پارسال پلوی خیلی خوشمزه ای در هند خورده. کلا بین علما اختلاف افتاده بود که بهترین برنج دنیا در کجا طبخ می شود و من بسیار خوددار بودم که جواب اصلی رو ندادم و به روی خودم نیاوردم که دارم حرف هایشان را می شنوم. کلا در غذای مسجد پلوی سفید وجود ندارد یعنی حتما باید قاطی پلو مواد دیگری مثل هویج یا نخود فرنگی یا دانه های ماکارونی مانند و ... وجود داشته باشد و سبزی پلو و زرشک و زعفران هم در کار نیست ،برنج را هم به شیوه ی دم پخت می پزند.

چند  روز قبل که ارمیا را برای گردش به پارک نزدیک خانه برده بودم و هیچ نیمکتی در سایه خالی نبود مجبور شدیم روی یکی از نیمکت ها که همان آقا مسن آپارتمان روبه رو که لباس کاموایی پوشیده بودحضور داشت بنشینیم. آقای مسن هم که دنبال گوش مجانی می گشت شروع کرد به حرف زدن و گفت که منتظر دوستش هست و او دیر کرده و بعد هم از خریدهایش و این که همیشه آگهی های روزنامه ها و تخفیف ها را می خواند و از همان تخفیف ها خرید می کند گفت. نیم ساعت راجع به خرید دستگاه قهوه سازش از همین تخفیف های آخر هفته ی فروشگاه ها گفت و اصلا هم با جمله های بی ربط من راجع به گرمای هوا و خرید با ماشین موضوعش را عوض نکرد.بعد هم از گرانی بنزین نالید.ارمیا هم که مورد بی توجهی واقع شده بود و کسی به حرف هایش محل نمی داد شاکی شده بودو داشت پیچ های نیمکت را از جا درمی آورد چاره ای نبود و باید سخنرانی را ترک می  کردیم.

هفته ی قبل هم نمایشگاه Ausbildung یا دوره های مهارتی در شهرمان بود که عکس هاو توضیحاتش در صف انتظار هستند. البته نمایشگاه بهینه سازی انرژی در ساختمان هم فردایش بود که به علت گرمای هوا از حضور در آن منصرف شدیم.

من کلی عکس از فضای مسجد و جمعیت گرفته بودم که در حال حاضر دسترسی بهشون ممکن نیست. فعلا این عکس های شقایق از نمایشگاه اتومبیل های قدیمی در برلین را داشته باشید