هر جایی با یک بو

بعضی بوها خاطره انگیزند و هر بار که به مشام می رسند ذهن پرواز می کنه به یک مکان یا زمان یا آدم خاص. مثل بوی دارچین که برای من یادآور شیرینی های کریسمس هست و بوی آویشن که طعم غذاهای خوشمزه خونه مامان رو داره. اولین بار بعد از برگشتنم که این بو رو حس کردم وقتی بود که خواهرجان اومده بود کمکم و داشتیم پیتزا درست می کردیم. من داشتم مواد اولیه رو روی اجاق گاز مخلوط میکردم که خواهرجان گفت چرا آویشن نزدی و من وقتی درب قوطیش رو باز کرد سرمست شدم از این بوی جادویی

همین طور بوی گلاب یا بوی مغازه عطاری همه شون حس خوب دارند و بوی عود کلیسا تداعی گر خنکای  ساختمانی ساکت و رفیع هست

برای بعضی بوی نفتالین یا بوی قورمه سبزی یا بوی جنگل خاطره انگیز. احتمالا هر شهری یک عطر و بویی داره که ساکنینش هر جای دنیا اون بو رو بفهمند یا خونه شون تو وطن می افتند