نفی خشونت علیه زنان

حالا که تب و تاب روز ولنتاین گذشته میشه راجع بهش حرف زد. این که فروشگاه های لوازم آرایشی و بهداشتی پر بودند از تبلیغات و گل و قلب و خرس چیز تازه ای نیست بالاخره باید در مناسبت ها تبلیغات داشته باشند تا بتونن فروش خوب داشته باشند. من برنامه ای جدید مخصوص این روز رو کشف کردم. یعنی این برنامه وجود داشته ها من تازه فهمیدم. امسال هم که سال 2014 بود و تاریخش برای ولنتاین مثلا رند میشد یعنی 14.02.2014. خلاصه طبق برگه تبلیغی که به دستم رسید(ماجرای به دست آوردنش هم جالب است که ان شالله یه دفعه دیگه می نویسم) فهمیدم که در این روز زنان و دختران در میادین اصلی شهر جمع می شوند و راس ساعت خاصی یک رقص خاص با آهنگ خاص دارند. این برنامه فکر کنم اولین بار در انگلستان شروع شده و الان در سراسر جهان گسترده شده. در اطلاعیه شون نوشته که زنان و مردان در سراسر دنیا با شور و سرزندگی خودشون می تونند عامل تغییر باشند. شعارشون هم هست  „One Billion Rising“ که میشه یک میلیارد افزایش. شعار اصلی هم مبارزه با خشونت علیه زنان هست. یعنی توجه جامعه جهانی و مردم رو به مسئله خشونت علیه زنان جلب کنند. یک ضرب المثل آفریقایی هم اولش نوشته بود که به نظرم جالب اومد:"بسیاری از مردمان کوچک در بسیاری از مکان های کوچک،با گام های کوچک فراوان است که می توانند چهره جهان را تغییر دهند." در فیلم هایی که در یوتی وپ برای این موضوع هست  خشونتی که علیه زنان در کشورهای مختلف از آسیا و آفریقا و اروپا هست رو نمایش میده و بعد نشون میده که یکی از این زنان به موضوع اعتراض میکنه و بقیه اون رو همراهی می کنند. اسم رقصش هم هست "زنجیره را بشکن(یا زنجیر را پاره کن)" و گویا روند خاصی داره چون فایل آموزشی ش هم توی یوت ی وپ پیدا میشه. آهنگش مخصوص برای این روز هست و این طور که توی فیلم ها بود در کشورهای مختلف اجرا میشه. می تونید آهنگ رو با عنوان Break the chain در اینترنت جستجو کنید.
خلاصه من کمی زودتر خودم رو به میدون شهر رسوندم. بیشتر گروه، دختران دبیرستانی بودند که با خودشون ربان های صورتی و قرمز آورده بودند و به موها یا مچ دستشان بسته بودند. اکثر شرکت کننده ها هم لباس های صورتی یا قرمز(که رنگ زنانه و یا خشونت است) پوشیده بودند. همه به صف ایستاده بودند و یک سری خانم که معلوم بود برگزار کننده این مراسم بودند بین جمعیت پخش شده بودند تا حرکات را هماهنگ کنند. برنامه رقص راس ساعت 14:14 دقیقه (تاریخ هم 14.02.2014 هست)با آهنگی انگلیسی شروع شد. بیشتر به حرکات ورزشی منظم می خورد تا رقص! به یاد حرکات ورزشی صبحگاه مدرسه مان افتادم!!
قبل از شروع مراسم هم که شرکت کنندگان داشتند آماده می شدند یه پسر و دختر با طبل و دایره(یا داریه!!) بین جمعیت حرکت می کردند و فضا را آهنگین می نمودند! به نظر من که صدای طبل خیلی شبیه صدای زورخانه بود!
البته این رق ص برای مردان و زنان است ولی بیشتر شرکت کنندگان زن بودند. بقیه کسانی هم که کنار ایستاده بودند همراهان و یا والدین بچه ها بودند که فیلم می گرفتند. نه کسی مسخره بازی در آورد و نه مزاحمت ایجاد شد. یک ماشین پلیس هم انتهای میدان ایستاده بود که وقتی من داشتم از کنارشان رد می شدم دیدم پلیس ها هم با جمعیت هم صدا  و همراه هستند!
البته سخنرانی و برگه نوشته و این جور چیزها هم بود ها فقط بزن و برقص نبود!

نماد این روز- رنگ های قرمز و صورتی

قبل از شروع مراسم. به شال ها و لباس ها و مچ بندهای صورتی دقت کنید




آقای طبال!


بالاخره هماهنگی در این جمعیت امکان نداره!!

عکس از اینترنت