زندگی پر از خاطره است...

زندگی پر از خاطره است...

خاطرات زندگی من در آلمان
زندگی پر از خاطره است...

زندگی پر از خاطره است...

خاطرات زندگی من در آلمان

آب نوشیدنی

خب چند روز قبل تیم پرافتخار آلمان وارد برلین شدند و مراسم باشکوه استقبال از قهرمانان!! در دروازه برلین برگزار شده که عکس هاش رو می تونین توی اینترنت پیدا کنین. برای ملت آلمان که در سال 1990 سومین قهرمانی جام جهانی رو داشتن و با کشورهای ایتالیا و برزیل و اسپانیا سر این عنوان رقابت می کردند و بالاخره بعد از 24 سال بهش رسیده بودن این جام قهرمانی ارزشمند بود. نمی گم که شادی حق ملت ها نیست ولی مردم غزه هم حق دارند که از نعمت شادی که هیچ نعمت زندگی بدون دغدغه بهره مند باشند.
دیروز که با ارمیا رفته بودیم پیاده روی و کالسکه روی دیدیم در مرکز شهر یک اتوبوس قرمز دوطبقه بزرگ ایستاده و چند تا چادر هم در اطرافش برپاست. ما هم به رسم کنجکاوی رفتیم جلو یک گروهی مثل هلال احمر یک سری بروشور های سلامتی پخش می کردند. یک پرسشنامه هم گذاشته باشند که هر کسی می خواست می رفت پر می کرد و بعد می رفت توی اتوبوس که گویا پزشکی اونجا بود و یک سری آزمایش هایی برای قلب و موارد دیگه انجام میداد. دستگاه های مختلف و پزشک محترم از پنجره اتوبوس پیدا بودند. من رفتم سراغ پرسشنامه و با کمک یکی از افراد گروه اون رو پر کردم. سابقه انواع بیماری ها در خانواده و خود فرد و پرسش هایی برای ورزش و تغذیه و اضافه وزن بود. سوالی که برای میزان مصرف الکل بود رو من گفتم که من مسلمان هستم و ... اون نذاشت حرفم تموم بشه گفت بله بله می دونم، ولی خب بعضی ها برای مصارف پزشکی استفاده می کنند. خلاصه نتیجه این تست این شد که بنده سالم هستم و قسمت نشد که برم توی اتوبوس تا ببینم چه خبره فرم رو بهم داد و گفت می تونی به پزشک خانواده ات بدهی.
یک سری بروشور برای  تشخیص سکته مغزی در افراد هم بود که به صورت برچسب در آورده بودند و توزیع می کردند و برای رهگذران علاقمند توضیح می دادند. حتما شما هم بلدین، اگر تا حالا نشنیدین می تونین توی نت بگردین و مطالعه کنید. شماره تلفن اورژانس 112 رو هم در برچسب های قرمز تهیه کرده بودند و توصیه می کردند جاهای مختلف خونه از جمله روی تلفن بچسبونید.
یک چادر هم از طرف شهرداری بود که در کنار اینها برپا کرده بود و به رهگذران آب نوشیدنی تعارف می کردند و برشورهایی برای اهمیت نوشیدن آب و میزان مصرف روزانه اون توزیع می کردند. و یک سری بروشور هم از کیفیت آب مصرفی شهر و عکس تصفیه خانه های شهر. طبق جدول میزان سختی آب شهر ما 12.6dH هست.من بلد نیستیم این اصطلاح و معیار اون رو ولی یک جدولی توی اینترنت دیدم که میزان عناصر شیمیایی مختلف آب رو اندازه گیری می کردند و بعد با یک سری محاسبات، عدد سختی آب به دست می آید. یک جدولی هم توی بروشور بود که میزان کلسیم و منیزیم و فلوراید و ... آب شهر رو با یک آب معدنی معروف مقایسه کرده بود و آخر مقایسه هم هزینه هر دو رو نوشته بود و به حساب نتیجه گرفته بود که آب شرب شهر چه کم از آب معدنی توی بطری دارد!! افرادی که آب توزیع می کردند دو نوع آب داشتند: آب گازدار و آب بدون گاز. من به شخصه آب گازدار دوست ندارم.یک حس شیرینی توی دهن آدم میاد. ولی همه جا که دستگاه آب سردکن دارند هر دو نوع آب رو ارائه می دهند.
من نمی دونم اگر آب شهر ما اینقدر خوب هست چرا من افراد زیادی رو می بینم که توی فروشگاه ها آب معدنی می خرند؟ چرا از نوشیدن آب لوله کشی امتناع می کنند؟
آخر بروشور هم یک عکس از نمای شهر و میزان مصرف سالیانه آب و خطوط اتوبوس رانی و انرژی و زمین چمن شهر رو مشخص کرده بود. حالا نمی دونم این اعداد به نسبت جمعیت شهر خوب بود یا متوسط؟


اتوبوس قرمز در یک شهر دیگر-عکس از اینترنت

اتوبوس قرمز و مشتری هایش


من نمی دونم این وسایل برای چی بود


سوال نپرسید که نمی دونم چی به چی هست

تشخیص سکته مغزی

اتوبوس قرمز