دوره ماهیگیری

اول این جمله قشنگ رو بخونید

"بنده ای خدا را گفت :

اگر سرنوشت مرا تو نوشته ای پس چرا دعا کنم؟

خدا فرمود :

 شاید نوشته باشم هرچه دعا کند."

********************************************************

همه چیز تو این مملکت گواهینامه می خواد. یعنی اگر توی کشور خودش کسی مدرک (غیرمدرک دانشگاهی که باید تائید بشه) داشته باشه اینجا قابل قبول نیست.

هرکاری هم توی این کشور مدرک می خواد. یعنی نظافت چی و آبدارچی و نانوایی و ...هم باید دوره بگذرونند. شیشه پاک کنی هم کلاس و دوره داره (احتمالا انواع شیشه شورها و نحوه حرکت دست روی شیشه به طوری که جاش نمونه!!)

دوره ها هم بسته به رشته ،مدت و هزینه اش فرق می کنه. و شرط حضور در کلاس هم داشتن مدرک زبان آلمانی است. یعنی اگر کسی می خواد تو این کشور کار کنه اول باید بره کلاس زبان و بعد از گذروندن دوره و اخذ مدرک می تونه بره تو کلاس ثبت نام کنه.

برای ماهیگیری و شکار و حمل اسلحه و قایق رانی علاوه بر مجوز نیاز به گذروندن دوره هم هست. یعنی مجوز وقتی داده میشه که کسی دوره مربوطه رو گذرونده باشه.

دوره ماهیگیری شامل مواردی مثل شناسایی انواع ماهی های خوراکی و غیرخوراکی، زمان مناسب صید ماهی و نحوه صید انواع ماهی ها، آشنایی با انواع قلاب های ماهیگیری،(احیانا مراحل تنفس مصنوعی برای ماهی اشتباهی صید شده!! و یا زبان آبزیان برای مکالمه احتمالی!)... می باشد.

دیگه خودتون حساب کنید که دوره شکار و حمل اسلحه شامل چه مواردی می تواند باشد. توی این کشور حمل اسلحه آزاد نیست برعکس کشورهایی مثل آمریکا و برزیل.

حتی سربازهای آمریکایی توی این کشور حق حمل اسلحه شون رو ندارند.

از علاقه این مردم به مردمان آمریکایی قبلا گفته بودم. حتی سربازهای آمریکایی که اینجا توی پایگاه ساکن هستند با خانوم های آلمانی ازدواج می کنند و ماندگار می شوند. حتی اونهایی که سیاه پوست هستند هم مورد توجه واقع می شوند.

آمریکای موجود در این شهر(چون اینجا یک پایگاه آمریکایی بزرگ داره. که برای اعزام به کشورهای عراق و افغانستان آماده می شوند. جمعیت هم حدودا 10 هزار تا گفته می شود) بسیار مغرور و متکبر تشریف دارند.

بعضی هاشون که کلاس زبان می روند مثل پادشاه می شینند و پاشون رو روی میز می ذارند و اگر درس رو نفهمند کتاب رو توی صورت معلم پرتاب می کنند. حتی یک مورد از حرکات موزون یک عدد از این زبان آموزان در کلاس درس شنیده شده.(از دفترچه خاطرات دوستان)

فکر کنم همه کشورها که عزت و احترام این مردم رو به آمریکایی ها می بینند تعجب می کنند.

حتی یک مورد تعریف می کردند که یک عدد سرباز آمریکایی رفته توی شهرداری با همون لباس سربازی و با لگد در اتاق رو باز کرده و اوامرش رو اعلام بنموده و کارمنده هم با عزت و احترام و تعارف ایشون رو تحویل گرفته. حالا اگر یه خارجی دیگه باشه باید کلی با ترس و لرز در بزنه و با ببخشید و احترام حرفش رو بزنه.

حالا بریم سراغ عکس ها:

یک پیرمرد خوش اخلاق که با این دستگاهش ساز می زنه و یک طوطی قرمز هم همکارش هست بیشتر هم کنار رستوران های کنار خیابون حضور داره

این هم جناب طوطی خوش رنگ و خوش قد وبالای ایشان

البته ایشون هیچ کلامی نفرمودند که بفهمیم با این چشمان نافذشون چقدر علم و کمالات دارند

این هم  دکور یک مغازه عینک فروشی. قبلا دکور اسب ماهی ش رو گذاشته بودم. حالا هم دکور شیر برپا کرده. اون طلایی رنگه زنگوله جناب گاو می باشد و اون پائین هم سطل شیردوشی قدیمی است. و شیشه های شیر که برای ما آشناست (خاطرات کودکی)و چند تا مجسمه گاو کوچولو هم تکمیل کننده دکور هست. یک مشت عینک بی ارزش هم اون زیره ریخته