زندگی پر از خاطره است...

زندگی پر از خاطره است...

خاطرات زندگی من در آلمان
زندگی پر از خاطره است...

زندگی پر از خاطره است...

خاطرات زندگی من در آلمان

LänderAbende

خب دیروز نوبت شرق بود در برنامه فرهنگی کشورها در دانشگاه.اسم برنامه بودLänderAbende به معنی "عصر کشورها". البته عصر به معنای عصرونه و معنی دوران و زمان نمی دهند. در توضیح در بروشور این برنامه آمده است که در هفته فرهنگ برای آشنایی با کشورهای دیگه یک سری برنامه ها طراحی شده. البته این کشورهای دیگه منظور کشورهایی است که دانشجویی از آنها در دانشگاه موجود باشد.البته برنامه خیلی مفصل است و سخنرانی های تخصصی بسیاری در آن گنجانده اند.کشورها رو هم به چهار گروه: شرق،اسکاندیناوی(شمال اروپا)، روم(جنوب اروپا)، آمریکا تقسیم کردند.


توی بروشور نوشته بود که برنامه  از ساعت 5 با آشنایی کوتاه با نوشتار فارسی و سپس ساعت 6 با آشنایی با زبان چینی شروع می شود. قبلا هم گفته ام که دانشگاه شهر ما دانشکده شرق شناسی داره، بنابراین یک سری زبان ها و رشته ها در آن تدریس می شه و اساتید مربوطه در دانشکده فعال هستند.بعد از آشنایی با نوشتار فارسی و چینی یک سخنرانی بود با نام "شرق چیست و چه کشورهایی در مشرق هستند؟" و بعد هم یک سخنران راجع به کشورهای عربی و تحولات آن صحبت می کرد.

اولین روز برنامه عمومی با گروه شرق آغاز می شد. از هفته های قبل سمیرا با همه بچه ها هماهنگ کرده بود. بیچاره قسمت مدیریت و هماهنگی کار رو به عهده گرفته بود. قرار بود هر کدوم از بچه ها که می توانند شیرینی ایرانی از باقلوا و حلوا و رنگینک و... بپزند و یا اگر شیرینی خاصی قبلا از ایران آورده اند بیاورند. شقایق که قرار بود رنگینک بپزه به من زنگ زد که رنگینکش اصلا شبیه رنگینک نشدهو قرار شد باقلوا بپزه. خلاصه یک ساعت زودتر از شروع سخنرانی ها به همراه شقایق و سمیرا در سالن حضور داشتیم. فکر می کردیم که بچه های ترکیه یا عرب هم غرفه داشته باشند ولی از آنها خبری نبود. به کمک هم میزها و پایه ها را جابه جا کردیم. من چند روز قبل با بخش فرهنگی سرکنسول گری تماس گرفته بودم و موضوع رو توضیح داده بودم . آنها هم تعدای پوستر و کارت پستال از مناظر مختلف ایران و کتاب معرفی ایران و پرچم ایران را برایم پست کرده بودند. آقای مسئول فرهنگی که من باهاش صحبت کردم خیلی مهربان بود و گفت که خوشحال میشه که به نمایشگاه ما کمک کنه. برعکس بعضی از دانشجوهای ایرانی اینجا من دید خوبی نسبت به سفارت دارم و تو این جور مواقع ازشون کمک می گیرم. خلاصه میز را با کمک صنایع دستی هایی مثل خاتم و سفال و قاب مینیاتور و... که هر کس از خانه اش آورده بود تزئین کردیم. هر چند نسبت به پارسال میزمان خلی خلوت تر بود چون چند تا از بچه ها نبودند دستمان کمی خالی بود. سماور رو هم از دانشکده آوردند و روی میز چیدیم و بساط چای را مهیا کردیم. یکی از بچه ها گز و دیگری نوغای تبریز آورده بود. خانوم "ش" هم که استاد ایران شناسی دانشگاه است یک سری خوراکی های ترکی و عربی!! از مغازه ترک ها خریده بود.خوشبختانه ترک ها نبودند و ما توانستیم غذاهای آنها را که بی شباهت به غذاهای خودمان نیست به نام خودمان جا بزنیم!!

فکر می کنم بچه های ترکیه یا عرب اینقدر اتحاد نداشتند که بتونند یک غرفه جور کنند و وسایل و معرفی خودشون رو قرار بدهند.

غرفه ایران

صنایع دستی و کارت پستال های ایران






میز خوراکی ها
برنامه ها با سخنرانی "شرق کجاست" آغاز شد. سخنران یک معرفی کلی از کشورهای شرق دنیا و زبان و دینشان داشت. البته در این معرفی شمال آفریقا رو هم جزء شرق حساب کرد. برای دین هم توضیح داد که اسلام سنی در همه کشورهای عربی و اکثر کشورهای شمال آفریقاست و اسلام شیعه هم در ایران و کمی در عراق و یمن و بحرین و لبنان است. از اندونزی به عنوان پرجمعیت ترین کشور مسلمان نام برد.و سپس به عنوان کشوری که دین های زیادی در آن زندگی می کنند لبنان رو مثال زد که گروه های اسلامی مثل شیعه و علویان و اسماعیلیان و فاطمیان و دروّسیان و ارتدوکس و کاتولیک و یهودی دارد.جالبه که مثلا می گفت شیعه 12 امام دارد و  اسماعیلیان 7 امام دارند!! برای بعد علمی شرق هم فقط ابوریحان بیرونی در نجوم و ابوعلی سینا در طب رو مثال زد. خلاصه برای ملت تفهیم کرد که ایران با عرب ها فرق دارد
این پست ادامه دارد...


نظرات 22 + ارسال نظر
سپینود چهارشنبه 12 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 04:43 ق.ظ http://ushti.blogfa.com

من که ساکن وطنم غرفه ایران رو که دیدم یه جوری شدم . شما اونجا چکار می‌کنین ؟
لیلی جونم کاش می‌اومدی برات یه چایی خوش عطر دم می‌کردم . نون سنگک و سبزی خوردن تازه و پنیر و گردو ..... غربت بده .
چرا من زدم این کانال ؟ آخه چقدر احساساتی هستم من ؟

آخی، چقدر مهربونی خانومی.
آخ جون چه خوردنی های اشتها برانگیزی گفتی. فکر کن اگر اینها رو تو غرفه مون می ذاشتیم چی میشد.
شما چون قلب مهربونی داری زود غصه ات میشه

سیمین چهارشنبه 12 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 06:54 ق.ظ http://90011.persianblog.ir/

مدتی هست که نوشته هات را دنبال می کنم.
تو امور فرهنگی سفارت کلا اکتیو عمل میکند.موفق باشی

به به بر شما خواننده سکون!! خوشحالم که کامنتت رو دیدم.
بله امور فرهنگی سفارت خیلی خوب برخورد کردند.
ممنون. انشالله که شما هم شاد و تندرست باشی خانومی

شکوه چهارشنبه 12 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 08:20 ق.ظ http://shokooh-afarinesh.blogsky.com

جالب بید،من تا حالا رنگینک نخوردم فکر کنم مال شیرازه،شاید امسال بریم،اگه پیدا کنم حتما تستش می کنم. من عاشق تست کردن چیزای جدیدم

من هم تا حالا نخورده بودم، اینجا برای اولین بار بچه ها درست کردن و من چشیدم. البته من فکر می کنم مال اصفهان هست، نمی دونم حالا

نرگس چهارشنبه 12 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 08:40 ق.ظ

چقدر غرفه‌تون خوشگل شده! میز خوراکی‌هاتون هم اشتهابرانگیزه!
سه نفری کلی همت کردین که همچین میزی چیدید! کار آسونی نیست!

راست میگی؟خوشگل شده میزمون؟(آیکون ذوق زدگی)
البته بقیه بچه ها هم اومدن کمک.

باران چهارشنبه 12 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 10:52 ق.ظ http://www.baran-53.blogfa.com

وااای چه غرفه هایی
خسته نباشید وبهتون میگم بیست بیست بوده

ممنون خانومی

فاطمه چهارشنبه 12 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 11:15 ق.ظ http://honey67.persianblog.ir/

سلام....
یه مدت بود نوشته هاتون رو دنبال می کردم و الانم با افتخار لینکتون کردم....
خیلی نوشته هاتون رو دوست دارم خیلی راحت و روون می نویسید

سلام
ممنون، نظر لطفتون هست
خیلی خوشحالم که از خواننده خاموش به خواننده کامنت گذار ارتقاء پیدا کردید!!

زری چهارشنبه 12 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 12:14 ب.ظ http://www.winter-girl.blogsky.com

واااای چقدر با کمبود امکانات بازم خوب از پسش بر اومدید.
حسااابی هم باید خودتون تو غربت هنرمند و کدبانو باشینا واسه شیرینی پختن!
رنگینک مال شیرازه لیلی جان!
منم آپم.

خدا رو شکر که تونستیم یک میز آبرومندانه بچینیم.
من که اصولا در زمینه پخت و پز هنری ندارم، بچه های دیگه هم از روی کتاب آشپزی و راهنمایی اقوام تونسته بودن یه چیزی سرهم کنند!!
من نمی دونستم که رنگینک مال کجاست.ممنون از راهنماییت

[ بدون نام ] چهارشنبه 12 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 03:40 ب.ظ

آفرین. واقعا غرفتون خوشگله آباریکلا

ممنون(آیکون خجالت)

فردا چهارشنبه 12 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 07:33 ب.ظ http://http:/med84.blogfa.com

سلام... خسته نباشی از چینش میز و ...
راستی سخنرانه اطلاعاتش از ایران درست بود یا نه؟
تو دانشگاه ایرانی زیاده؟

سلام ممنون خانومی
بلی سخنران اطلاعاتش از خاومیانه صحیح بود، در ضمن چون اینجا رشته ایران شناسی داره معمولا اساتیدش آشنا هستند.
شهر ما کوچیکه و دانشجوی ایرنی نسبت به بقیه شهرهای کمتر داره. کمتر از 10 تا هستند.

بهاردخت چهارشنبه 12 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 07:52 ب.ظ http://bahar-dokht.blogfa.com

لیلی جان!
خسته نباشید!
میزتان واقعا خوب شده!! وقتی متن را میخواندم اصلا فکر نمیکردم میز اینقدر خوب شده باشد!!
واقعا عالی شده
منتظر بقیه اش هستم!!

ممنون خانومی.
نظر لطف تون هست. خودمون دوست داشتیم چند تا صنایع دستی مختلف و لباس محلی هم داشته باشیم ولی خب امکاناتمان در این حد بود. من حتی چند روز قبلش به شقایق پیشنهاد دادم بیا این چند روز باقیمانده یک لباسی چیزی بدوزیم!!(آیکون تعجب) ولی خب هر دومون همین قدر هنر داشتیم و هیچ کدوم بلد نبودیم(آیکون خجالت)

نرجس چهارشنبه 12 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 11:30 ب.ظ

سلام . . نت ندارم کامنت گذاشتن با گوشی سخته . . کاش چند تا پوستر هم از ساختمان های بززگ وبلند تهران هم میذاشتین . . .اخه خیلی عا فکر میکنن مردم تو ایران هنوز با شتر اینور اونور میرن. .البته که شما دز جمع فرهیخته ای بودید ولی برای دیگران که اطلاعی نداشتند خوب بود

سلام. ممنون از شما که با این همه مشقت به من سر می زنی و کامنت هم می ذاری(آخر معرفت)
خودمون هم دوست داشتیم چند تا عکس خوب از فضای شهری و ساختمان ها و پل ها و نمای مدرن داشته باشیم ولی خب پوسترها از طرف سرکنسول گری همین ها بود که به دست ما رسیده بود.
راست میگی اکثر ایران رو با اعراب اشتباه می گیرن و فکر می کنن مردم ما در بیابان زندگی می کنند و با شتر رفت و آمد می کنند!!

فهیان پنج‌شنبه 13 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 05:38 ق.ظ

از اینکه زحمت کشیدید و تونستید میز رو بچینید (به عنوان یک ایرانی که سهمی در آبرویی که شما حفظ کردید داره )ممنونم و لی یک کم گله دارم در تزیین این غذاها نفهمیدم اون بشقاب حلوا است یا رنگینگ هر کدوم باشه میشه تزیینش کرد و اشتها برانگیز باشه و بقه رو هم همینطور. برای من همیشه این موضوع چالش داره که چرا کشورهای دیگه اینقدر به دکور اهمیت میدند و غذاهاشون رو با همین تزیینات به خورد دنیا میدن و ما با این غذاهای خوشمزه ...طوری که هر وقت میرم سفر حتما این موضوعات بخشی از سفرم رو تلخ میکنه (البته من تمام اینهایی که شما نوشتید خصوصا باقلوا رو خودم درست میکنم وبا توجه به تجربم میگم میشد..)بازم ممنون

خواهش می کنم. حالا ادامه ماجرا رو که بگم به این مطالبی که شما گفتین هم اشاره خواهم کرد. من هم با شما کاملا هم عقیده هستم که حداقل برای غذاها و یا شیرینی ها می توانستیم بهتر وقت بذاریم. متاسفانه من نمی تونستم به صاحبان غذاها پیشنهادی بدم چون ناراحت می شوند ولی باید خودم در این زمینه فعال باشم تا بقیه یاد بگیرند!

مریم پنج‌شنبه 13 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 07:28 ق.ظ

نه خسته نه خسته خواهر!
واقعا زحمت کشیدین، ما به شما مفتخر می باشیم!
میگم از الان فکر سال دیگه رو بکنین، این برنامه دوباره اجرا میشه دیگه؟
یه کم آشپزی و خیاطی تمرین کنین، تا سال دیگه بیشتر شکوفا بشین!

ممنون.شما بسیار دوست داشتنی می باشید. اتفاقا شقایق هم همین را می گفت که ما یک سال برای این برنامه وقت داریم و همه کارهامون رو می ذاریم روز آخر!

ماه گل پنج‌شنبه 13 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 08:43 ق.ظ http://yekboreshzendegi.blogsky.com

من اینجا الان کمی سر در گمم !
می تونم بپرسم این فعالیت هایی که انجام می دید خود جوشه یا مربوط به رشته یا کارتونه ؟
خب تازه واردم من
از این حجم اطلاعات و عکس هات خیلی خوشم اومد

این فعالیت های ما خودجوش می باشد.برنامه ای در دانشگاه به مناسبت هفته فرهنگ برگزار شده و هر دانشجویی در هر رشته در دانشگاه که مایل است می تواند در این برنامه شرکت کند و اگر فرصت بود معرفی از کشورش ارائه دهد.

مشتاقی پنج‌شنبه 13 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 02:04 ب.ظ

سلام بر خانم های فوق فعال

همت کردید دستمریزاد . با ذوق وشوق وکمی امکانات بالاخره

صحنه های زیبایی خلق کردید .مخصوصا کار گروهی تان زیباتره

سلام
خواهش می کنم،شما لطف دارین
البته گروه مون به سختی با هم هماهنگ شد

باران پنج‌شنبه 13 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 02:37 ب.ظ http://www.baran-53.blogfa.com

لیلی با سلیقه وعزیزم بازم بهت سر زدمو کلی ذوق کردم ماشالله به این سلیقت منم عاشق صنایع دستی و وسایل قدیمی هستم یه اتوی ذغالی از مادر بزرگمو گذاشتم تو خونه وهرکی میاد کلی از دیدنش ذوق میکنه
دوست دارم لیلی عزیزومواظب خودت باش

ممنون.البته خودمونیم ها صنایع دستی ما طرح و رنگ قشنگی داره و دکوراسیون رو زیبا می کنه.
ممنون خانوم مهربون.

آرمان پنج‌شنبه 13 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 05:26 ب.ظ

خیلی ممنون از اطلاعاتتون.
بقیه کشورها چه جوری غرفه داشتند؟

خواهش می کنم. من برای دیدن غرفه بقیه کشورها روزهای دیگه برنامه رو رفتم. کم کم می نویسم

نرجس پنج‌شنبه 13 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 10:31 ب.ظ http://www.mybabydream.blogfa.com

(آیکون محبت)!!

مامان یکشنبه 16 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 09:39 ب.ظ

غرفتون خشگله .خسته نباشید ادامه بدید

ممنون. چشم انشالله سال های بعد و مناسبت های دیگر

فاطمه دوشنبه 17 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 12:55 ب.ظ http://2t7p.mihanblog.com/

به خاطر غرفه ایران و این پست ها خسته نباشید میگم ...

دستش درد نکنه که ایران را از عرب ها جدا کرد.

ممنون خانومی
واقعا دستش درد نکنه(آیکون تائید)

رهگذر سه‌شنبه 18 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 03:51 ب.ظ http://gozargahedonya.blogfa.com

ماشالا به همت تون.چه غرفه ی قشنگی.نمره ی بیست مال خودتونه
یعنی هنوز نمی دونن ایران با عرب فرق داره ؟!!!

حسابی خسته نباشید.اینجا آیکون گل نداره !!!!!!

ممنون خانوم معلم دست و دل باز.
اکثر کشورهای دنیا فکر می کنند فقط عرب ها توی خاورمیانه هستند.
ممنون

رهگذر چهارشنبه 19 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 06:57 ق.ظ http://gozargahedonya.blogfa.com

چقدر بد که با این همه فرهنگ و تمدن هنوز کشورمون رو نمی شناسن و نشون میده که چقدر ناموفق بودیم توی شناسوندن کشورمون از هر لحاظ،علمی و فرهنگی و ورزشی و ....

پس خیلی نمره ات بالاتر از بیسته.تشویقی هم باید بگیری :)

همون طور که می دونید برای معرفی یک کشور غیر از مردم اون کشور تاثیرات رسانه ها و تبلیغات هم اثر داره. امیدوارم که همه مون در معرفی بهتر کشورمون موفق باشیم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد