نفی خشونت علیه زنان

حالا که تب و تاب روز ولنتاین گذشته میشه راجع بهش حرف زد. این که فروشگاه های لوازم آرایشی و بهداشتی پر بودند از تبلیغات و گل و قلب و خرس چیز تازه ای نیست بالاخره باید در مناسبت ها تبلیغات داشته باشند تا بتونن فروش خوب داشته باشند. من برنامه ای جدید مخصوص این روز رو کشف کردم. یعنی این برنامه وجود داشته ها من تازه فهمیدم. امسال هم که سال 2014 بود و تاریخش برای ولنتاین مثلا رند میشد یعنی 14.02.2014. خلاصه طبق برگه تبلیغی که به دستم رسید(ماجرای به دست آوردنش هم جالب است که ان شالله یه دفعه دیگه می نویسم) فهمیدم که در این روز زنان و دختران در میادین اصلی شهر جمع می شوند و راس ساعت خاصی یک رقص خاص با آهنگ خاص دارند. این برنامه فکر کنم اولین بار در انگلستان شروع شده و الان در سراسر جهان گسترده شده. در اطلاعیه شون نوشته که زنان و مردان در سراسر دنیا با شور و سرزندگی خودشون می تونند عامل تغییر باشند. شعارشون هم هست  „One Billion Rising“ که میشه یک میلیارد افزایش. شعار اصلی هم مبارزه با خشونت علیه زنان هست. یعنی توجه جامعه جهانی و مردم رو به مسئله خشونت علیه زنان جلب کنند. یک ضرب المثل آفریقایی هم اولش نوشته بود که به نظرم جالب اومد:"بسیاری از مردمان کوچک در بسیاری از مکان های کوچک،با گام های کوچک فراوان است که می توانند چهره جهان را تغییر دهند." در فیلم هایی که در یوتی وپ برای این موضوع هست  خشونتی که علیه زنان در کشورهای مختلف از آسیا و آفریقا و اروپا هست رو نمایش میده و بعد نشون میده که یکی از این زنان به موضوع اعتراض میکنه و بقیه اون رو همراهی می کنند. اسم رقصش هم هست "زنجیره را بشکن(یا زنجیر را پاره کن)" و گویا روند خاصی داره چون فایل آموزشی ش هم توی یوت ی وپ پیدا میشه. آهنگش مخصوص برای این روز هست و این طور که توی فیلم ها بود در کشورهای مختلف اجرا میشه. می تونید آهنگ رو با عنوان Break the chain در اینترنت جستجو کنید.
خلاصه من کمی زودتر خودم رو به میدون شهر رسوندم. بیشتر گروه، دختران دبیرستانی بودند که با خودشون ربان های صورتی و قرمز آورده بودند و به موها یا مچ دستشان بسته بودند. اکثر شرکت کننده ها هم لباس های صورتی یا قرمز(که رنگ زنانه و یا خشونت است) پوشیده بودند. همه به صف ایستاده بودند و یک سری خانم که معلوم بود برگزار کننده این مراسم بودند بین جمعیت پخش شده بودند تا حرکات را هماهنگ کنند. برنامه رقص راس ساعت 14:14 دقیقه (تاریخ هم 14.02.2014 هست)با آهنگی انگلیسی شروع شد. بیشتر به حرکات ورزشی منظم می خورد تا رقص! به یاد حرکات ورزشی صبحگاه مدرسه مان افتادم!!
قبل از شروع مراسم هم که شرکت کنندگان داشتند آماده می شدند یه پسر و دختر با طبل و دایره(یا داریه!!) بین جمعیت حرکت می کردند و فضا را آهنگین می نمودند! به نظر من که صدای طبل خیلی شبیه صدای زورخانه بود!
البته این رق ص برای مردان و زنان است ولی بیشتر شرکت کنندگان زن بودند. بقیه کسانی هم که کنار ایستاده بودند همراهان و یا والدین بچه ها بودند که فیلم می گرفتند. نه کسی مسخره بازی در آورد و نه مزاحمت ایجاد شد. یک ماشین پلیس هم انتهای میدان ایستاده بود که وقتی من داشتم از کنارشان رد می شدم دیدم پلیس ها هم با جمعیت هم صدا  و همراه هستند!
البته سخنرانی و برگه نوشته و این جور چیزها هم بود ها فقط بزن و برقص نبود!

نماد این روز- رنگ های قرمز و صورتی

قبل از شروع مراسم. به شال ها و لباس ها و مچ بندهای صورتی دقت کنید




آقای طبال!


بالاخره هماهنگی در این جمعیت امکان نداره!!

عکس از اینترنت

روز معرفی شهرداری

قبلا هم نوشته بودم که شنبه ها معمولا در میدان مرکزی شهر برنامه هست. اصلا همون کشاورزان که محصولات خود را ارائه می کنند و جمعیتی که برای تعطیلی آخر هفته آماده می شوند و مشغول خرید و پرسه زدن هستند خودش خبره! وقتی من رسیدم به مرکز شهر دیدم که کلی ماشین های مختلف از جرثقیل و اتوبوس و ماشین نظافت و ... در مرکز شهر تجمع کرده اند تازه متوجه پرده ای که مدت ها بر سر در شهرداری آویخته بود شدم : "8 فوریه روز درهای باز شهرداری". امروز رو شهرداری برای معرفی خدمات و فعالیت های خودش اعلام کرده بود. توی محوطه پر بود از ماشین های خدمات شهرداری مثل اتوبوس واحد، ماشین نظافت، آتش نشانی، ماشین برف روب، ماشین های تعویض لامپ معابر و یک سری ماشین دیگه که من کارکردشون رو بلد نیستم. داخل هر ماشین یا کنار آن هم کارگران و کارمندان مربوطه با لباس های کارشون ایستاده بودند و با مردم حرف می زدند. بچه ها بیشترین مشتاقان این ماشین ها بودند. چون اجازه داشتند جای راننده توی ماشین بشینند و به قسمت های مختلف آن دسترسی داشته باشند.بیشترین قسمت علاقمندی بزرگترها چادر محیط زیست و فعالیت های آن بود. طبق عکس ها و توضیحاتشون در کاشت درختان جنگلی و مراقبت از حیوانات فعالیت هایی داشتند. بعد وارد خود ساختمان شهرداری شدم. جمعیت زیادی در راهروهای ساختمان 4 طبقه شهرداری دیده می شد. طبق بروشورهایی که می دادند همه قسمت های شهرداری امروز برای دیدار عموم باز بود.از جمله واحدهای طبقه اول واحد پست و انتشارات(چاپ) بود. برای بچه ها وسایل نقاشی گذاشته بودند و بعد که نقاشی می کردند بهشون یاد می دادند که مثلا اینها را پست کنند. یا یک کارت پستال بهشون میدادن که آدرس روش بنویسند و به اداره پست تحویل بدهند.(در اینجا مرسوم است که مثلا وقتی کسی به شهر یا کشور دیگری سفر می کند کارت پستال هایی از شهر مقصد برای دوستانش می فرستد) در راهروهای طبقه اول میزهایی چیده و کلی بروشور و تقویم دیواری سال جدید چیده شده بود. یک مسابقه هم بود که مربوط به همان شرکتی بود که قهوه هایش را روی میز چیده بود و می فروخت(احتمالا برای تنوع!! حضور داشتند) من هم در مسابقه شرکت کردم. از آنجایی که اصلا جواب سوال ها را بلد نبودم مجبور شدم که همه را از مسئول غرفه بپرسم!! اون هم با خوشرویی جواب می داد. قسمت شلوغ سالن طرح تفضیلی شهر یا طرح توسعه شهری بود. نقشه بزرگ شهر و جهت ساختمان سازی و توسعه شهر در آن مشخص بود و افراد زیادی کنار آن ایستاده بودند و با هم صحبت می کردند. روی تلویزیون کنار سالن هم تصاویر مناظر شهری در حالت سه بعدی نمایش داده می شد که اون هم مشتری داشت. قسمت بعدی خدمات شهرداری یا شرکت هایی که با آن همکاری می کردند در بازسازی و حفاظت از مجسمه های سطح شهر بود. کلی هم بروشور و کتابچه در این باره داشتند. شهر ما چون تاریخی است و بافت سنتی آن مربوط به قرون وسطی است و ثبت یونسکو هست اصولا محله و خانه قدیمی و مجسمه ها و سردیس های مختلف سر در خانه ها و کلیساها زیاد دارد. یک قسمتی هم مرمت ساختمان های قدیمی را انجام داده بودند که عکس ها و نمونه های خاک ها و مصالح استفاده شده را چیده بودند. قسمت آرشیو اسناد و مدارک شهر هم باز بود. پر از قفسه و نقشه ها و اسناد مختلف و عده ای پیرمرد و پیرزن با ذره بین روی سندی خم شده بودند و داشتند تحلیل می کردند.

طبقه های بعدی هم قسمت های مختلف مربوط به فعالیت های شهرداری بود که دسته بندی هم کرده بودند که مثلا فلان قسمت به درد خانواده ها و بچه ها می خوره و یا فلان قسمت مناسب برای همه هست. توی برنامه ای که داده بودند ساعت هم بود که مثلا نیم ساعت معرفی این غرفه هست و یا موسیقی زنده در کدام اتاق ها اجرا می شود.  چون خیلی طولانی میشه من واحدهای مهم رو اسم می برم. البته من همه اسامی و کارکرد قسمت های مختلف رو نمی دونم چون واقعا باهاشون سر و کار نداشتیم که بخواهیم یاد بگیریم! اتاق ها و خدماتی مثل: گواهی تولد، واحد مهاجرت و خارجی ها، واحد خدمات به معلولین، فرهنگ و خدمات مدرسه،مشاوره خانواده،افتتاح مغازه،موزه های شهر، فضای سبز و باغ ها،فعایت های یونسکو و خواهرخوانده های شهر ما در دنیا و واحد ورزش ... البته اینها ترجمه من هست شاید معادل فارسی بهتری  بشه استفاده کرد! همه ی این قسمت ها هم فقط یک اتاق در شهرداری هستند نه یک ساختمان مجزا! چند تا هم مسابقه برای عموم و قسمت بازی کودکان در لیست برنامه ها بود. حامیان محیط زیست و انرژی های پاک هم غرفه ای داشتند
در حیاط شهرداری هم چادرهای تغذیه از نوشیدنی و خوردنی(مثل همیشه سوسیس) برپا بود که باید دست به جیب می شدی و از خودت پذیرایی می کردی و مثل همیشه این قسمت شلوغ و پرطرفدار بود!
خلاصه من فقط از طبقه اول بازدید کردم و فرصت نکردم برم به طبقات بالاتر و جناب شهردار رو هم ملاقات کنم. دیگه چیکار کنیم ما سرمون خیلی شلوغه و فرصت ملاقات نداریم حتی با جناب شهردار!!
عکس ها بیشتر از فضای باز و ماشین هاست چون در داخل ساختمان جمعیت زیاد بود و نمی شد از کارها عکس گرفت.

عکسی از نمای بالا(این عکس مربوط به امسال نیست)

این هشت پای خوش اخلاق آماده برای عکس گرفتن بود.
اتوبوس واحد پشت سرش هم مورد علاقه بچه ها برای نشستن در صندلی راننده و امتحان دکمه های موجود در قسمت فرمان!


ماشین های جمع آوری مکانیزه زباله


ماشین نظافت


چادر آتش نشانی


ماشین برف روب


ماشین نظافت


بچه های علاقمند به ماشین آتش نشانی


ماشین آتش نشانی


ماشنی تعویض لامپ های معابر- نمی دونم این خانواده چرا در کادر من ظاهر شدند!!


این هم که یه ماشین دیگه!!


نمای کلی میدان




توسعه شهری و نقشه های شهر

بازارچه کریسمس1

خب جشن سال نو میلادی هم تموم شد و وارد چهارمین روز از سال 2014 شدیم. این چند روزه ماشین های جاروکن حسابی در شهر فعال بودن. از بس شب سال نو ملت توی خیابون آشغال ریختن. یعنی همون بسته های فشفشه ها و منورها و ترقه ها و ... و البته شیشه های نوشیدنی و خلاصه هرچی که داشتن و نداشتن توی خیابون ریخته بودن. الان خیابون ها تقریبا تمیز شده ولی پیاده روها هنوز پر از کاغذ رنگی و شکلک های کاغذی مختلف هست. البته بعضی ها آشغال ها رو توی پاکت ریختن و گوشه خیابون گذاشتن ولی جمع آوری همه اینها به زمان نیاز داره. کاغذها با اومدن بارون خیس و پودر شده و گوشه گوشه پیاده روها ریخته شده.

عکس های زیر از بازارچه موقت کریسمس شهرمون هست که البته الان دیگه جمع شده.یعنی همون فردای کریسمس بازار را جمع کردند. این بازار را قبلا هم نوشته ام همه چی توش پیدا می شد از وسایل خونه تا لباس و تزئینات کریسمس و البته خوردنی و نوشیدنی. احتمالا ایده اولیه اش مال لوازم کریسمس بوده که به مرور به بقیه محصولات هم کشیده شده. قیمت هاش که فرقی با فروشگاه ها نداشت یعنی چیزی توش ارزون تر پیدا نمی شد(این که فکر کنی دستفروش هستند و یا بازارچه موقت هست باید ارزان تر باشد)، بیشتر بخش نوشیدنی فعال بود. نوشیدنی های خوش بو و بدبو و خوردنی هم که ملت آلمان سوسیس خور هستند مهیا بود. البته برش های پیتزا و پف فیل شیرین و شیرینی های مخصوص کریسمس و یک نوع شیرینی که من اصولا خوشم نیامد هم تنوع های دیگر این بازارچه بود.این نوع شیرینی سریع الپخت در یک صفحه گرد فلزی به قطر تقریبی 30 سانتی متر پخته می شد که روش مایع آرد یعنی آب و آرد می ریختند و تا این بخواد خودش رو بگیره کرم کاکائوی صبحانه nutella رو هم روش می ریختن و با یک کاردک تا می زدن تا به شکل یک مثلث درمی اومد و بعد کمی پودر دارچین و شکر و تمام شد. می خواستم از مراحل کار عکس بگیرم که خانوم فروشنده اجازه نداد خلاصه ملت تماشاچی همه یک خوردنی دستشون بود و مشغول تماشا و شاید خرید. نوشیدنی هم که همه ایستاده و دور همی مشغول گپ و گفت میل می کردند.فکر می کنم برایشان بیشتر به خاطر همین دور هم بودنش مزه میده. چون معمولا صدای حرف و خنده شان دور میزهای نوشیدنی به گوش میرسد. میشه تنوع بیشتری به خوردنی ها داد البته شاید خودشون حالت سنتی رو دوست داشته باشند.من فکر می کنم مردم ما ذائقه بهتری در خوردنی های سراپایی دارند. از شلغم و لبوی داغ و جگر و ذرت مکزیکی و باقلای داغ با آویشن بگیر تا نوشیدنی های مختلف هر فصل.

عکس های این بازار خیلی زیاده که به مرور خدمت میرسن!

یکی از محل های نوشیدن


شیرینی های مخصوص کریسمس


شیرینی های کریسمس

شیرینی های قلبی شکل کریسمس

مغازه فروش لامپ های رنگی


لوسترهای مقوایی و پلاستیکی با لامپ های رنگی


لوسترهای رنگی